Na al mijn food blogs is het dan nu eindelijk tijd voor mijn eerste echte eigen geschreven blog over mijn zwangerschapsaankondiging. Ik wil je meenemen in het begin proces van mijn eerste zwangerschap. Hoe ik er achter gekomen ben dat ik zwanger was, maar ook hoe ik bedacht had hoe ik mijn zwangerschap wilde aankondigen aan mijn partner, familie en vrienden.
Vermoeidheid
Voelde mij weken al moe, futloos en niet zo lekker. Eerst dacht ik; Ag kom vast weer eens wat vitamines te kort of zal wel oververmoeid zijn, het bleef maar aanhouden. Ik was die week op bezoek bij een vriendin die zelf al moeder was van 3 prachtige dochters, ik voelde me weer eens niet lekker en moest zelfs spugen. Ze vroeg me “Laila heb je dit vaker?”, waar ik op antwoordde dat ik voor het eerst spuug, maar me al weken niet lekker voel en denk dat ik gewoon erg moe ben en wat vitamines te kort kom. Ze moest zelf lachen en zei “jij bent 100% zwanger”.
Zwanger!!! Nee dat kan toch niet, dacht ik toen en ik wimpelde het onderwerp wat af. Op weg naar huis kreeg ik het maar niet uit m’n kop; Ik zwanger?? Neeeeee dat kan toch kan toch niet???. Besloot om de volgende dag toch maar een test te halen, maar nog niet te testen en nog een week te wachten.
Zwanger en nu
Zoals je wel begrijpt kon ik zelf echt geen week wachten om te weten of ik zwanger ben of niet, diezelfde dag dat ik de test haalde deed ik de zwangerschapstest. Zoveel gemengde gevoelens tijdens het wachten op de uitslag, stel je voor dat ik nou echt zwanger zou zijn. Ben ik daar dan wel klaar voor, wil ik dit wel? En daar was het moment van de waarheid.
Ja hoor ik was zwanger en dacht oké en wat nu. Stiekem wilde ik het ook wel en was ik zo blij dat ik wel een gat in de lucht kon springen. Ineens waren al die gedachtes van, ben ik hier wel klaar voor weg. Die dag heb ik de hele dag maar op internet gestruind om van alles en nog wat te lezen over een zwangerschap, ik had al een hele babykamer in mijn hoofd ingericht.
Wauww!! Ik word moeder, wat een apart gevoel. Er ging van alles door me heen. Voel ik al iets. Zie je al dat ik zwanger ben? Ze zeggen altijd als je zwanger bent “dan heb je een hele gloed over je heen”, zag je dat al bij mij??. Die dag kwam mijn partner thuis, ik moest mijn kaken stijf op elkaar houden. Het liefst wilde ik het hem gelijk vertellen, maar dacht nee, ik wacht op een speciaal moment om het te vertellen.
Het bedenken van de zwangerschapsaankondiging
De dagen erna was ik alleen maar bezig met hoe kan ik dit origineel over zou brengen aan mijn partner en de rest van de familie. De meeste die me kennen weten dat ik erg creatief ingesteld ben en pietje precies, alles moet tiptop zijn. Dus zo ook de aankondiging. Na een week nadenken wist ik het, ik kocht een langwerpig sieradendoosje bij een sieradenwinkel incl tas. Thuis aangekomen heb ik gelijk de zwangerschapstest in het sieradendoosje gestopt om te kijken of het past, ja hoor het paste. Ik maakte eerst een filmpje met het gesloten doosje en maakte tijdens het filmen het doosje open, op het filmpje was te zien dat ik zwanger was. Met het filmpje zou ik het bekend maken aan mijn familie en vrienden.
Hoe ik het mijn partner vertelde
Inmiddels 2 weken later, mijn partner was toen jarig en het feest kon beginnen. Zoals elk jaar net na 00:00 deden we een taartje en een kleinigheidje, zo ook deze keer. “Happy birthday to you, happy birthday to you….” klonk er uit de keuken. Daar stond ik dan met mijn zenuwen in mijn buik. Ik was zo nerveus, het leek wel alsof ik nog zelf de uitslag moest krijgen. “Hiep hiep hoera, van harte gefeliciteerd met je 37ste verjaardag.” Met bibberende handen gaf hem heel zenuwachtig het tasje met het sieradendoosje erin. “Alstublieft, die is voor jou, hoop dat je het leuk zal vinden.”.
Ik heb immers wel 2 weken lang mijn mond moeten houden en mezelf maar steeds tegen moeten houden om het niet te vertellen of mezelf te verspreken. Wat was dat een zware klus, want ik wilde natuurlijk alles met hem delen, wat ik over baby’s zag en kon niet wachten met de zwangerschapsaankondiging. Hij opende het tasje en haalde het sieradendoosje er uit. “Owh ben je zwanger”, was zijn eerste reactie. Hij had natuurlijk een horloge verwacht en geen zwangerschapstest.
“Ja WIJ zijn zwanger” antwoordde ik, nou wat vind je er van? Gefeliciteerd ja leuk, zei hij. Paar jaar later bekende meneer dat hij stiekem erg blij was en het dubbel feest voor hem was, maar wel een erg benauwend gevoel kreeg van de test. Wel was hij erg blij met de zwangerschap. Ik moet jullie er wel even bij vertellen dat hij totaal geen gevoel mens is, hij weet nooit hoe hij met zijn emotie om moet gaan op het moment.
Big news
Na the big news voor papa, zijn we samen naar de termijnecho gegaan hier bleek het dat ik al bijna 9 weken zwanger was. Nou snap ik wel waarom ik me al die weken zo futloos en vermoeid voelde. Na de termijnecho hebben we het nog 3 weken stil gehouden, totdat ik 3 maanden ver was, pas dan wilde we de zwangerschapsaankondiging doen. Dit in verband met dat de zwangerschap nog mis kon gaan. Na week 12 hebben we de familie en vrienden door middel van de eerder gemaakte video ingelicht over dat we zwanger zijn. Voor mijn ouders zou dit hun eerste kleinkind worden, daarom wilde ik de zwangerschapsaankondiging voor mijn ouders extra speciaal maken. Voor mijn moeder had ik een lijstje met een echo gemaakt en mijn vader kreeg een mok met daarop “IK BEN DE LIEFSTE OPA”.
Hoe was jouw zwangerschapsaankondiging? Hoe heb jij het bekend gemaakt?
*Dit artikel bevat affiliate links
Je kan mij ook volgen op Instagram en Pinterest en blijf altijd up to date en volg ook Daantjeslife op social media via Facebook, Instagram, Pinterest, Twitter of Bloglovin’
Liefs,
Laila ♡
Heerlijk!!!
Heel leuk laila!❤️
Dank je Maryam ♡